به نقل از «قدس آنلاین»

تحلیل قدس درباره رد ادعای نقش داشتن ایالات متحده در توافق ایران و عربستان / زنگ پایان حضور آمریکا در منطقه

تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۸۸۲۶۴

به عقیده این عده، آمریکا از ابعاد مختلف توافق عربستان سعودی و ایران آگاهی کامل داشته و در حقیقت او بوده که به ریاض اجازه نزدیک شدن به تهران را داده است.

اما به‌مرور ابعاد این توافق و حجم آگاهی آمریکا بیش از پیش برملا می‌شود و حداقل تا اینجا روشن شده آمریکا نه‌تنها در امضای توافق‌نامه هیچ نقشی نداشته، بلکه حتی به‌عنوان یکی از شرکای اصلی ریاض اطلاع چندانی از جزئیات توافق هم نداشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شاید بتوان نخستین شاهد بر این ادعا را نفس حضور چین در این توافق دانست و اینکه پکن تنها هدفش تقابل جدی با آمریکا بوده است. دومین نشانه برای این ادعا اقدام هماهنگ اوپک‌پلاس برای کاهش میزان تولید نفت است. این تصمیم که هفته گذشته علنی شد، با هماهنگی کشورهایی مثل عربستان، عمان، کویت و روسیه و در تقابل جدی با اتحادیه اروپا و آمریکا صورت گرفته شد. تصمیمی که به‌نظر می‌رسد یکی از ابعاد فاصله گرفتن عربستان و بلوک عربی از آمریکا باشد. سومین شاهد در این زمینه، سفر رئیس سیا به عربستان و گله‌گزاری او پس از این سفر است.

گله‌گزاری «سیا» از سعودی
به گزارش یورونیوز، بیل برنز، رئیس سیا به محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی گفته است ایالات متحده احساس می‌کند ریاض در جریان از سرگیری ارتباط با ایران و سوریه، واشنگتن را «نادیده» گرفته است. گفت‌وگوی رئیس سیا با ولیعهد عربستان در جریان سفر اخیر بیل برنز به عربستان انجام شده است.
هدف از این سفر، گفت‌وگو با مقامات سعودی درباره همکاری‌های اطلاعاتی دو کشور بوده و در جریان دیدار بیل برنز با محمد بن سلمان، او ناامیدی ایالات متحده را به دلیل کنار گذاشتن واشنگتن از تحولات منطقه ابراز کرده است.
اتفاق بعدی که نشان می‌دهد آمریکا به‌هیچ وجه با توافق انجام شده موافق نیست، خبر منتشر شده درباره تصمیم عربستان برای دعوت از بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه به اجلاس سران عرب است. این اقدام گام مهمی در راستای رفع انزوای سیاسی دولت سوریه محسوب خواهد شد.
به گزارش یورونیوز، انتشار این اخبار، این گمان را تقویت کرده که متحدان دیرین آمریکا در خلیج فارس، این کشور را به حاشیه رانده‌اند و نفوذ ایالات متحده در منطقه رو به کاهش است. این اقدام هم مورد گله‌گزاری رئیس سیا قرار گرفته و چنانچه گزارش یورونیوز درست باشد، باید گفت بیل برنز با طرح این گلایه‌ها، سخنان مقامات ایالات متحده را که پیش‌تر گفته بودند پادشاهی سعودی آن‌ها را در جریان مذاکراتش با ایران گذاشته، زیر سؤال برده است. از جمله سخنان جان کربی، سخنگوی کاخ سفید که گفته بود: «سعودی‌ها ما را از مذاکراتی که داشتند آگاه می‌کردند، همان‌طور که ما آن‌ها را از تعاملات خود مطلع می‌کنیم».
اما این همه ماجرا نیست. سؤالی که اکنون می‌توان مطرح کرد این است که آیا آمریکا به این بی‌اعتنایی، بی‌اعتنا خواهد بود؟ آیا ایالات متحده می‌پذیرد زمان کوچش از منطقه آغاز شده؟
پاسخ به این پرسش به عوامل مختلفی بستگی دارد، اما دو فاکتور اصلی را باید امنیت انرژی و امنیت رژیم‌صهیونیستی عنوان کرد. به‌عبارتی ایالات متحده هر اقدامی را انجام خواهد داد تا بتواند امنیت انرژی و امنیت اسرائیل را تضمین کند. به‌گزارش وال استریت ژورنال سفر اخیر برنز به عربستان سعودی یک دلیل دیگر هم داشت که تصمیم غافلگیرکننده سعودی‌ها در کاهش تولید نفت و درنتیجه افزایش سرسام آور قیمت نفت خام بود.
اگرچه حجم و سطح این اقدامات در حال حاضر چندان گسترده و شدید نخواهد بود. به همین دلیل تاکتیک‌های فعلی آمریکا در تقابل با شرایط جدید را می‌توان به شکل زیر فهرست کرد:

۳ اقدام محتمل ایالات متحده
اقدامات رسانه‌ای: نخستین سطح از ورود ایالات متحده به حوزه تقابلی با نظم جدید منطقه، اقدامات رسانه‌ای خواهد بود. اعزام زیردریایی هسته‌ای آمریکایی به منطقه را باید در همین حوزه ارزیابی کرد. فرمانده نیروی دریایی آمریکا روز گذشته اعلام کرد یک زیردریایی هسته‌ای حامل موشک‌های هدایت‌شونده با هدف پشتیبانی از ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات متحده مستقر در بحرین، وارد منطقه شده است. تیموتی هاوکینز افزود: «این زیردریایی قابلیت حمل ۱۵۴ موشک کروز تاماهاک را دارد و برای کمک به تضمین امنیت و ثبات دریایی منطقه توسط ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا به خدمت گرفته شده است». پنتاگون حتی تصویری از این زیردریایی را در حال عبور از کانال سوئز به قصد ورود به خلیج فارس منتشر کرده است. اقداماتی اینچنین بیش از واقعی بودن جنبه رسانه‌ای دارد و ضمن هوشیاری نباید چندان جدی گرفته شوند.
اقدامات دیپلماتیک: این احتمال هست که با دلسرد شدن آمریکا از عربستان در پی تنبیه این کشور برآمده و بخواهد مقامات این کشور را تحریم کند. وجود برخی پرونده‌های حقوق بشری بن سلمان و مقامات سعودی به آمریکا در این زمینه کمک خواهد کرد. اگرچه با توجه به نحوه پول‌پاشی سعودی‌ها احتمال این اتفاق و به‌نتیجه رسیدن آمریکا در مجامع بین‌المللی کمی دور از ذهن است. ایالات متحده بر تحریم‌های کشورمان هم خواهد افزود و ناگفته پیداست مقصر اصلی در سرگرفتن این توافق از منظر واشنگتن، تهران است. اگرچه کفگیر تحریم‌های آمریکا به ته دیگ خورده و بعید است بتواند طرف جدیدی ببندد.
اقدامات سخت: از کودتای ۲۸مرداد ۳۲ بگیرید تا ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایرانی، همه این شواهد نشان می‌دهد، ایالات متحده هیچ وقت حاضر به قدرت گرفتن ملت ایران نبوده است. با توجه به همین سابقه انجام اقدامات سخت را باید یکی از تاکتیک‌های اصلی آمریکا در شرایط فعلی دانست. واشنگتن و تل‌آویو بدشان نمی‌آید بتوانند جبهه‌ای جدید علیه کشورمان باز کرده و درگیری‌های سخت را تا جایی که ممکن است به مرزهای ایران نزدیک کنند. لغزخوانی‌های الهام علی‌اف در آذربایجان را باید در همین حوزه ارزیابی کرد. بدون شک باکو مسیر در پیش گرفته و اقدامات ضدایرانی در منطقه قفقاز را ادامه خواهد داد. حتی ممکن است در آینده‌ای نزدیک شاهد برخی اقدامات نظامی از سوی باکو هم باشیم. دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی باید به این نکته توجه داشته باشد برای حل مسئله قفقاز صرفاً متوجه باکو نباشد. در شرایط فعلی دستگاه دیپلماسی کشورمان باید به سمت فاش کردن ارتباطات باکو و تل‌آویو برود تا الهام علی‌اف را در فضای عمومی جامعه اسلامی بی‌اعتبار کند.

خبرنگار: زارع 

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: ایالات متحده بیل برنز رئیس سیا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۸۸۲۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(تصاویر) A-۱۰ Thunderbolt II؛ «گراز» ترسناک نیروی هوایی آمریکا

وزیر نیروی هوایی ایالات متحده تصریح کرده است که حداقل یک کشور علاقه‌مند به خرید جت‌های A-۱۰ Thunderbolt II مازاد است.

به گزارش روزیاتو، فرانک کندال در نشستی در کاپیتول هیل اظهار داشت که «حداقل یک کشور علاقه خود را ابراز کرده است»، اما فاش نکرد که کدام کشور. کندال در ادامه توضیح داد که هر کسی که Warthog‌های مستعمل را بخرد، عملیاتی نگه داشتن این هواپیما‌ها برایش دشوار خواهد بود.

اوکراین نیست

این جت بسیار شناخته شده به دلیل ظاهر زشتش نام مستعار “Warthog”یا گراز را به خود اختصاص داد و به خاطر صدای خاص توپ Gatling ۳۰ میلی متری GAU-۸/A Avenger که روی دماغه نصب شده بود، معروف شده است. محبوبیت این هواپیما در میان نیرو‌های زمینی، کهنه سربازان، مردم و کنگره باعث شده تا آن را بسیار طولانی‌تر از آنچه در ابتدا در نظر گرفته شده بود، در سرویس نگه دارند.

نیروی هوایی ایالات متحده بیش از سه دهه است که تلاش می‌کند از شر A-۱۰ خلاص شود، جنگنده‌های که به طور رسمی با نام Thunderbolt II شناخته می‌شود. اگرچه این جت – که برای حمله به ستون‌های تانک دشمن در سناریوی جنگ جهانی سوم طراحی شده بود – در جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ عملکرد خوبی داشت، نیروی هوایی مدت‌هاست که می‌خواهد موجودی هواپیما و A-۱۰ Warthog‌های خود را با جنگنده بمب‌افکن‌های جدیدتر جایگزین کند. این موضوع بسیار طولانی شده و جایگزین پیشنهادی از F-۱۶ Fighting Falcon به F-۳۵ Lightning II تغییر پیدا است.

وقت رسماً به پایان رسیده است و نیروی هوایی ایالات متحده A-۱۰‌های خود را با نرخ حدود ۴۰ تا ۵۰ فروند در سال بازنشسته می‌کند و هدف آن این است که این جت مورد احترام تا سال ۲۰۲۹ به طور کامل از سرویس خارج شود. اما مدافعان اصرار دارند که کشور‌های دیگر ممکن است بخواهند این جنگنده‌های قدیمی را در اختیار بگیرند. یکی از نامزد‌های آشکار اوکراین است که در برابر یک حمله سنگین و مکانیزه قرار گرفته که (در نگاه اول) میدان مناسبی برای این جتِ تانک کش است.

مشکل این است که پدافند هوایی – همانطور که در اوکراین مشخص شده – چنان مرگبار شده است که آینده یک هواپیمای سرنشین دار که در ارتفاع پایین و بر فراز میدان نبرد پرواز می‌کند در بهترین حالت مبهم است. اوکراین با تهدیداتی مواجه است که نیروی هوایی ایالات متحده آن را به عنوان یک تئوری برای مبارزه‌های آینده در نظر می‌گیرد. کندال، وزیر نیروی هوایی ایالات متحده، که در مقابل جلسه کمیته نیرو‌های مسلح مجلس نمایندگان حاضر شده بود، به قانونگذاران گفت که اوکراین برای خرید A-۱۰ Warthog “علاقه زیادی ابراز نکرده است. ”

ویژگی‌های جت جنگنده A-۱۰ Thunderbolt II

نقش اصلی: پشتیبانی نزدیک هوایی، کنترل هوایی هوابرد، عملیات نجات و جستجوی رزمی

سازنده: Fairchild Republic Co.

موتور: دو موتور توربوفن General Electric TF۳۴-GE-۱۰۰

پیشرانه: هر موتور ۹،۰۶۵ پوند

طول: ۱۶.۱۶ متر

ارتفاع: ۴.۴۲ متر

طول بال ها: ۱۷.۴۲ متر

سرعت: ۰.۵۶ ماخ یا ۶۷۰ کیلومتر در ساعت

سقف پروازی: ۴۵،۰۰۰ پا (۱۳،۶۳۶ متر)

حداکثر وزن در هنگام بلند شدن: ۲۲،۹۵۰ کیلوگرم

برد: ۱،۲۸۰ کیلومتر

تسلیحات: یک توپ گاتلینک هفت لوله‌ای ۳۰ میلیمتری GAU-۸/A، تا ۱۶۰۰۰ گلوله (۷۲۰۰ کیلوگرم) از تجهیزات تهاجمی ترکیبی روی هشت نقطه سخت زیر بال‌ها و سه ایستگاه نصب زیر بدنه، از جمله بمب‌های ۲۲۵ کیلوگرمی Mk-۸۲ و ۹۰۰ کیلوگرمی Mk-۸۴، بمب‌های خوشه‌ای آتش زا، مهمات ضد مین، موشک‌های AGM-۶۵ Maverick، بمب‌های با هدایت لیزری و جی پی اس، راکت‌های ۲.۷۵ اینچی هدایت لیزری و غیرهدایت شونده، منور‌های دفاعی مادون قرمز، ابزار‌های ضد جنگ الکترونیک، غلاف‌های جمینگ، منور‌های بصری و موشک‌های AIM-۹ Sidewinder

تعداد خدمه: ۱ نفر

سال معرفی: مارس ۱۹۷۶

هزینه هر فروند: ۹.۸ میلیون دلار

تعداد فروند‌های موجود: حدود ۲۸۱ فروند

اگر اوکراین نیست، پس چه کشوری است؟

بنابراین، اگر اوکراین نیست، طرف علاقه‌مند به A-۱۰ Warthog‌ها کیست؟ بیایید لیست مظنونان را بررسی کنیم.

لهستان

لهستان هم مرز با اوکراین است و در طول چندین قرن گذشته بار‌ها توسط روسیه مورد تهاجم و اشغال قرار گرفته است. روسیه بار‌ها لهستان را تهدید کرده و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، مشروعیت دولت لهستان را به چالش کشیده است… همان کاری که قبل از حمله به اوکراین با این کشور انجام داد. در نتیجه، لهستان درگیر بزرگترین جمع آوری تسلیحات در اروپا شده است. این کشور در حال خرید تانک‌های اصلی M۱A۲SEPv۳ آبرامز، کامیون‌های راکت انداز M۱۴۲ HIMARS، هواپیما‌های F-۳۵، موشک‌های دفاع هوایی پاتریوت، هلیکوپتر‌های آپاچی و سایر تجهیزات آمریکایی است. آیا این خرید‌ها می‌تواند شامل A-۱۰ نیز باشد؟

کره جنوبی

کره جنوبی با یک حریف به شدت مسلح (هر چند فقیر) در قالب همسایه اش، کره شمالی روبرو است. کره شمالی تانک و خودرو‌های زرهی دارد، اما مشخص نیست که چه تعداد از آن‌ها واقعا عملیاتی و کارآمد هستند، و اینکه آیا این کشور می‌تواند سوخت آن‌ها را تامین کند یا خیر. A-۱۰‌ها می‌توانند در مناطق مرزی کوهستانی بین دو کشور بسیار کارآمد باشند، از دره‌ها بالا آمده و خود را مخفی کنند و قبل از ناپدید شدن ایمن در پشت یال‌های مجاور به نیرو‌های مکانیزه کره شمالی حمله می‌کنند. نیروی هوایی ایالات متحده یک اسکادران از A-۱۰‌ها را در کره جنوبی، اسکادران ۲۵ جنگنده در پایگاه هوایی اوسان، مستقر دارد و سئول ممکن است بخواهد این توانمندی را پس از سال ۲۰۲۹ نیز حفظ کند.

تایوان

تایوان در معرض تهدید تهاجم از جانب چین قرار دارد – رویدادی که در آن ترابری آبی خاکی به سمت جزیره جریان پیدا کرده، هلیکوپتر‌های مملو از نیرو‌های تهاجمی هوایی در سراسر تنگه تایوان به پرواز درآمده و ترابری سنگین مملو از چتربازان خواهد بود که پایگاه‌های هوایی و فرودگاه‌ها را هدف قرار می‌دهند. هر یک از این سه حالت ترابری تهاجمی، روز بدی را در مقابل یک A-۱۰ نیروی هوایی خواهند داشت. تایوان دارای امکانات مناسب برای محافظت از A-۱۰‌ها در برابر رگبار‌های موشکی در آغاز تهاجم (از جمله کوهی با پایگاه هوایی در داخل آن) و قطار‌هایی برای استفاده از بزرگراه‌های محلی برای به پرواز درآوردن و بازیابی این جت‌های جنگنده است.

مصر

مصر سابقه طولانی در استفاده از تجهیزات نظامی آمریکایی (از جمله تانک‌های M۱A۱) و تقویت قدرت نظامی خود برای راضی نگه داشتن نیرو‌های مسلح دارد. این کشور همچنین با ارتشی قدرتمند خود را رهبر جهان عرب می‌داند. در نقطه اتصال آسیا و آفریقا، مصر با دو کشور جنگ زده سال‌های اخیر هم مرز است: لیبی و سودان. A-۱۰ می‌تواند به این کشور کمک کند تا در مرز‌های طولانی با هر دو کشور که عمدتاً بیابان خشک و غیرقابل سکونت هستند، گشت زنی کند.

ویتنام

ویتنام با چین مرزی به طول حدود ۱،۳۰۰ کیلومتر دارد و در سال ۱۹۷۹ با همسایه شمالی خود جنگی کوتاه، شدید و بی‌رحمانه انجام داد. همچنین این کشور با بازی قدرت چین در دریای چین جنوبی مخالف است، جایی که چین ادعای حاکمیت بر ۹۰ درصد از این دریا را دارد، ادعایی که با مخالفت کشور‌های همسایه همراه شده است. ویتنام ارتش نسبتاً بزرگ، اما کم بودجه‌ای دارد و به انجام بیشترین کار‌ها با کمترین منابع عادت دارد، بنابراین جت‌های منسوخ شده‌ای مانند A-۱۰ برای این کشور دور از ذهن نیستند. A-۱۰ می‌تواند در یک جنگ زمینی دیگر برای حمله به ستون‌های زرهی چین یا در دریای چین جنوبی به عنوان یک هواپیمای گشتی مسلح که قادر به غرق کردن کشتی‌ها باشد، استفاده شود.

چهل سال پیش، یک سری از کشور‌ها می‌خواستند A-۱۰ Warthog را بخرند. حتی چین، در دهه ۱۹۷۰، آن را به عنوان بخشی از دکترین دفاعی “جنگ خلق” خود ارزیابی کرد. امروزه، با وجود منسوخ شدن این هواپیما در برابر موشک‌های مدرن، حداقل یک کشور همچنان می‌خواهد با آن‌ها پرواز کند.